De trouwe Ford Escort Mexico mk1 mocht nog es buiten komen voor deze prachtige wedstrijd, de eerste van het seizoen 2011. Ruim 330 auto's namen de start, nergens ter wereld kent een wedstrijd zo'n aantrek. Deze editie viel er geen sneeuw, de wegen waar vrijwel droog en dus kon het hard gaan.
De wedstrijd verliep voor ons niet vlekkeloos, op vrijdag verloren we alle versnellingen, schakelen werd onmogelijk en dat net na de 2 specialle etappes rond het circuit van Francorchamps. Er druppelde ook olie op de alternator waardoor die niet meer constant stroom doorgaf. Beide probleempjes werden aangepakt en de volgende dag werden we nog niet gespaard. De besturing van de carburatoren was losgetrild en door de spoedherstelling konden we niet vol gas rijden op de volgende etappe. Vanuit stilstand vertrekken na een stempelcontrole duurde eeuwig en dat is net wat je niet wil tijdens een race tegen de tijd.
Alles beschouwd reden we toch mee met het gros van de rijders en eindigden we rond de 75ste plek. We zijn weer wijzer geworden en misschien wordt volgend jaar nog beter dan dit jaar.
Met dank aan Eddy Smeets, co-piloot van dienst, iedereen van 3L Racing, dank aan Gabriël en Kurt voor de hand- en spandiensten.
Na de Omloop van Vlaanderen werd de motor opengehaald en konden we vaststellen dat er een drijfstang blauw stond. Niet van de kou, wel van de warmte ;-) De lager aan de krukas was verdwenen en de krukas was ook rijp voor de sloop, te ver uitgesleten. Daarom is er een nieuwe besteld, die wordt op maat gemaakt door Nuyts Revisiebedrijf te Zandvliet. Het doel van deze restauratie is niet langer om rally te rijden, maar om de wagen rijklaar te maken en dan netjes op te bergen onder een dekentje.
De herwonnen tijd zal verdeeld worden onder het werk, privé, een nieuwe woning en nieuwe kantoorruimtes... Veel te doen dus, behalve rallyrijden.
Veel nabeschouwing is er niet te geven over de Omloop van Vlaanderen 2007, noch voor de Ford Escort als voor de Opel Manta was het een succes. Van beide wagens ging de motor stuk. Meteen het seizoenseinde voor beide wagens.
Vakantie voorbij, herftsweertje in aantocht, Roeselare op stelten: dat kan maar betekenen dat er weer rally is. Voorlopig is er nog maar weinig te melden over onze deelnames. De Opel Manta is voorzien van nieuwe onderdelen, nadat tijdens de rallysprint in Oudenburg het vliegwiel was losgekomen. De deelname daar was zo kort dat we er hier zelf niets hebben over geschreven. De Ford Escort Mexico kreeg na het ongeval tijdens de Rally van Ieper een vernieuwde voortrein en een nieuwe laklaag. Beiden auto's hebben op 28/08 nog geen meter gereden en dus wordt het weer heel krap in tijd om nog een en ander bij te stellen. We kruisen de vingers en hopen dat alles vlot verloopt de komende dagen.
Deze rally was er een van veel ervaringen, helaas veel negatieve. Op donderdagavond, bij een finale testritje brak de koppelingskabel, en omdat die op maat was gemaakt hadden we niet direct een vervanging ter beschikking. Er werd toch nog een reservekabel aangevoerd en een uurtje later reden we weer. 't Was even schrikken.
Op vrijdag verliep alles eigenlijk naar behoren. We reden in de FIA klasse en daar moet alles nog wat meer preciezer zijn, maar we gingen toch vlot door de technische keuring en dan een plaatsje innemen op de service zone. 's Avonds tijdens de eerste KP Hollebeke, zagen we verschillende wagens al links en rechts in de gracht. Maar wij reden voorzichtig en haalden zo de 24ste tijd, dus halfweg het pak en blij dat we de volgende dag konden starten.
De volgende dag werd de koppelingskabel wat bijgesteld en konden we vertrekken, opnieuw naar Hollebeke voor de eerste KP van de dag. Net voor de start begon het te gieten, met bakken kwam het naar beneden. Dus we reden heel voorzichtig. De laatste 3 kilometer lag er een laag olie over het wegdek, waardoor de baan een ijspiste was. We reden 22 seconden trager dan de avond ervoor, en dat was vooral aan die regen te wijten.
Vandaar ging het naar de KP Heuvelland. De regen was voorbij, maar de baantjes waren nog wel glad. Enkel de Monteberg lag er op zijn flank heel droog bij. In het begin van de etappe merkten we dat we geen remmen meer hadden, noch de handrem of voetrem reageerden nog. We reden dus met een slakkegangetje over de etappe. Opnieuw zagen we een aantal wagens staan langs de weg, oa. de witte Alfa TZ met een ontstekingsprobleem.
Maar wij reden dus heel de tijd zonder remmen. Bij de service bleek dat de remolie was weggelopen langs een T-stukje achteraan, het oliereservoir was helemaal leeg. Dit werd hersteld en we konden weer rijden, met betere remmen dan ooit te voren, op weg naar Sauvegarde.
De weg was ondertussen opgedroogd en we namen een vlugge start, om dan 400 meter verder de gracht in te schuiven. Ik vermoed dat een combinatie van supergoede remmen, een domme fout en te vlug rijden verklaren waarom dit gebeurde.
Met dank aan Peter Daems voor het filmpje hieronder. Met dank aan de service crew van Mies Racing voor het vlotte onderhoud
van de wagen, de herstelling aan de remmen, en de after-party :-) Einde voor ons voor deze rally van Ieper, editie 2007.
PS: De Opel Manta A stond al op vrijdagavond na 7 kilometer aan de kant. De motor is stuk gegaan, wat precies verkeerd liep wordt pas duidelijk in de volgende dagen en weken.
De Oostrozebeekse Short Rally was voor het CAP47 team een speciale gelegenheid. Na maanden achter de schermen te hebben meegevolgd en meegeholpen als ondersteunende sponsor mochten we ook nog es rijden in deze rally. Weliswaar niet met de Ford Escort maar met een gehuurde BMW 2002. Het duurde toch even vooraleer we daaraan waren aangepast. Want het stuur zit links, de versnellingsbak telt 5 versnellingen waarvan de eerst achterruit zit, en de zitpositie was niet optimaal om mee te starten. Dus de eerste KP's was het behelpen en leren. Tijdens de eerste service werd een lekje in de radiator gedicht en werd de zetel beter geplaatst. En dat zorgde al voor een heel verschil: meer rijgemak, minder inspanningen, ... en dus vluggere tijden. Elke ronde reden we vlugger en vlugger, en zo eindigden we 9de in deze eerste uitgave.
Het was zo warm dat mijn co-pilote voor ronde 3 onwel werd, de dokter werd er bij gehaald aan de start van de eerste etappe. Eerst werd gedacht dat de suikerspiegel te laag stond, later bleek dat een zonnesteek er voor zorgde dat ze onwel werd. Maar ze liet zich niet kennen natuurlijk, en we namen toch de start, na wat suikertjes, cola, een appel, etc... Tegen ronde 4 was ze weer bijna helemaal gerecupereerd. Een sterke madam hé!
Deze BMW is een plezier om mee te rijden, hij is heel vlug en stuurt scherp. Als je deze wagen wil, dan kan dat, want de wagen is te koop. Voor alle info, laat hier je gegevens achter via de commentaren en wij mailen dit door naar de eigenaar.
Met dank aan iedereen bij Mies Racing en Jochen voor het uitlenen van zijn wagen.
Het CAP47 team zal in de ORC rally starten met een BMW 2002 Ti. Omdat de Ford Escort Mexico nog niet is bekomen van de pech tijdens de TAC rally hebben we beslist om even "vreemd" te gaan. De blauwe BMW van Jochen Stroobant is bekend in het historic rally wereldje en wordt bestempeld als betrouwbaar. Omdat Daniel Cappelle deel uitmaakt van de organiserende vzw achter de ORC raly zal hij met de Opel Manta niet starten, maar andere functies vervullen. Alle info over deze wedstrijd op www.orc-rally.be.
Als de wagen het begeeft dan sta je te voet natuurlijk. De vrijgekomen tijd hebben wij dan ingevuld door naar de wedstrijd te gaan kijken, van KP naar KP. En dan kom je al es wat volk tegen. Deze jongelui van de Chiro te Hulste (http://www.chirohulste.be) werkten als vrijwilliger tijdens de TAC rally. Op post 16 controleerden zij de toegang tot het parcours. Wij kwamen ze tegen in de vroege namiddag en ze hadden gehoopt om lunches te krijgen van de organisatie, maar helaas was dat verkeerd gedacht. We zijn dan wat later terug gereden naar post 16 met een stevig aanbod aan slaatjes, yoghurt en muesli-repen. En content waren ze. Rallysport draait op vrijwilligers, dat niemand dat vergeet !!!
De rally van Tielt startte onder een stralende zon. We verwachten geen regen tijdens de dag. Iedereen was goedgemutst, alles was klaar om er een leuke dag van te maken. Maar, ... net voor we de Tieltse Europahal binnenmochten, om over het podium te passeren liep de temperatuur van het water op naar 110 graden. Een totale verrassing, maar door het lange aanschuiven dacht ik dat dit wel zou overgaan. Tijdens het rijden naar de start van de eerste snelheidsetappe zakte de temperatuur opnieuw naar 80 graden, dat was een geruststelling.
KP 1 verliep wel ok, een paar keer vond ik de juiste versnelling niet en zo klokten we af op 7 minuten 12 seconden. Amper 6 seconden trager dan de Opel Manta A van mijn vader. Maar ondertussen wou de temperatuur niet meer zakken, die bleef op 100 à 110 hangen. Dan maar water gesmeekt en in de stomende radiator gegoten. We namen nog een fles van 1,5 liter water mee voor onderweg.
KP 2, met het oog op de hoge temperatuur en de concentratie onder nul werd het niet beter tijdens KP 2, 3 en 4. Net voor het einde van de 2de etappe, op 50 meter van de flying finish gleden we in de gracht. Met de hulp van een paar omstaanders konden we er weer uit, maar dat kon pas na 5 minuten. Terwijl de gemiddelde rijder er zo'n 7 minuten over deed, klokten wij af op 12 minuten. We mochten na etappe 3 nog es water bijgieten en konden onze fles bijvullen bij een vriendelijke inwoner van Aarsele. Ondertussen reden we wel nog, maar de motor wou niet meer mee. En tijdens de eerste service van de dag ontdekten we dat de koppakking stuk was èn dat de afsluitdeksels van de carburatoren verdwenen waren. Dat was tevens de reden waarom de motor stilviel in laag toerental, er werd teveel extra lucht binnengezogen langs die gaten. Om erger te voorkomen beslisten we om de rally in het servicepark te beëindigen. Het einde van een zonnige rallydag voor ons.
